O Panu Nataradży Pan Śiwa jest prawdziwym mistrzem i twórcą nauki tańca (Natya sasthra), która to nauka definiuje 108 rodzajów klasycznego indyjskiego tańca oryginalnie inspirowanych przez Boskość. Wszystkie pozycje jogi również wywodzą się z tego źródła. Wyróżniamy około 9 form indyjskiego tańca, w których Śiwa przedstawiany jest w różnych tanecznych pozach, m. in. Ananda-tandawa-murti, jako tańczącego w przyjemnym i pogodnym na stroju, Uma-tandawa-murti, tańczącego w towarzystwie Parwati, Tripura-tandawa-murti, zabijającego demona Tripurasura podczas tańca, oraz Urdhwa-tandawamurti, tańczącego w powietrzu. Celem tych różnych rodzajów tańca jest uwolnienie ludzi od iluzji. Dwie najbardziej znane formy tańca, związane z Nataradżą, są to tańce Lasja i Tandawa, gdzie ten ostatni jest tańcem niszczącym światowy punkt widzenia i takież podejście do życia, które nie służy ludzkości, czy ewolucji ludzkiej duszy, a ten pierwszy taniec jest łagodniejszą formą związaną ze stwarzaniem wszystkiego, co istnieje.
Śiwa Nataradża
O Panu Nataradży
Pan Śiwa jest prawdziwym
mistrzem i twórcą nauki tańca (Natya sasthra), która to nauka definiuje 108 rodzajów klasycznego
indyjskiego tańca oryginalnie inspirowanych przez Boskość. Wszystkie pozycje jogi również
wywodzą się z tego źródła. Wyróżniamy około 9 form indyjskiego tańca, w których Śiwa
przedstawiany jest w różnych tanecznych pozach, m. in. Ananda-tandawa-murti, jako tańczącego w
przyjemnym i pogodnym na stroju, Uma-tandawa-murti, tańczącego w towarzystwie Parwati,
Tripura-tandawa-murti, zabijającego demona Tripurasura podczas tańca, oraz Urdhwa-tandawamurti, tańczącego w powietrzu. Celem tych różnych rodzajów tańca jest uwolnienie ludzi od iluzji.
Dwie najbardziej znane formy tańca, związane z Nataradżą, są to tańce Lasja i Tandawa, gdzie ten
ostatni jest tańcem niszczącym światowy punkt widzenia i takież podejście do życia, które nie służy ludzkości, czy ewolucji ludzkiej duszy, a ten pierwszy taniec jest łagodniejszą formą związaną ze
stwarzaniem wszystkiego, co istnieje. Bardzo sławne są rzeźby przedstawiające Pana Śiwę jako Nataradżę, znajdujące się w świątyniach Śiwy w Ćidambaram. Mówi się też, że jest to miejsce, w którym Pan Nataradża po raz pierwszy wykonał swój taniec. Nataradża jest obecny w każdym rytmicznym ruchu, jego kosmiczny taniec utrzymuje porządek we wszechświecie, kieruje ruchem ziemi i niebios, wszystkich galaktyk i przestrzeni międzygwiezdnej. Jego taniec jest rodzajem boskiej aktywności, która nie wzbudza żadnych konfliktów i wznosi nas po nad cierpienie, poprzez rozpraszanie ignorancji i obdarzanie wielbicieli ekstatyczną błogością. Rzeczywiście ci, którzy łączą się z nim lub stają się świadkami tego pierwotnego, zawierającego wszelkie moce tańca, są wynoszeni poza granice samych siebie, zatracają poczucie własnego „ja”, ronią łzy radości, roztapiając się w miłości do Boskości. Będąc ponad wszelką miarę łaskawym, Nataradża znajduje się na transcendentalnym poziomie, poza koncepcjami dualizmu dobra i zła, a jednocześnie spala światy negatywnych sił i ciemności. Ostatecznie, pod koniec stworzenia, unicestwia cały wszechświat i zapoczątkowuje w ten sposób tajemniczy okres – ekanda, pozbawiony wszelkiej aktywności.
Pan Nataradża jest ukazywany z rozwianymi bezładnie włosami, jego loki przeplatają się z
postacią Bogini Gangi, kwiatem, czaszką i półksiężycem. Węże, które oplatają jego szyję, symbolizują kundalini lub zwiniętą spiralnie energię, „uśpioną” u podstawy naszego kręgosłupa, czy czakry podstawy. Ab y móc tańczyć w tej w pełni przebudzonej ognistej energii, potrzeba pełnej kontroli nad niższymi pragnieniami i wszelką mayą (światową iluzją).
Święte słowa Si Va Ya Na Ma są reprezentowane przez poszczególne elementy jego ciała i ich
ułożenie. Jego dłoń trzymająca bębenek jest Si, jego falująca dłoń jest Va, dłoń ułożona w geście
ochronnym jest Ya, dłoń trzymająca ogień jest Na, a jego stopa, która spoczywa mocno na Anava
Mala ( ignorancji) to Ma. Znaczenie jego postaci i gestów je st wielorakie i warto zauważyć, że
w żadnym innym bóstwie święta trójca Brahmy, Wisznu i Śankary, nie została tak zręcznie ujęta
w jednym ustawieniu.
Prema Ananda Vahini
November 2012